گل قاصد(نامهای دیگر: کاسنی زرد، کسناج کوهی، تلخشقون، طرقشون) لاتین: Taraxacum Vulgaris انگلیسی: dandelion فرانسوی: Chicorée Sauvage یا dent de lion آلمانی: Löwenzahn یا Hundeblume (عامیانه) عربی: اسنان الاسد
گلهای قاصد معمولی (Taraxacum sect. Ruderalia)و (Taraxacum officinale Weber)دسته‌ای از گیاهان بسیار شبیه به یکدیگر از تیرة Taraxacum را تشکیل می‌دهند که همگی از خانوادة گیاهان دارای گلهای سبدی (Asteraceae) هستند. گل قاصد در حدود ۱۵ نوع مختلف درد
گل قاصد که به نامهای هند بابری، خبر آور و کاسنی بری نیز معروف است گیاهی است علفی و دائمی که به‌طور خودرو در بیشتر مزرعه‌ها و دشتها، در وسط چمن، حاشیه شوره زار، کنار جاده‌ها و اراضی بایر و به طورکلی در همه جا می‌روید. بلندی ساقة آن به 10 تا 30 سانتیمتر می‌رسد. این گیاه دارای ریشه‌ای به رنگ قهو های است که که تا یک متر ( و به ندرت تا دو متر) می‌رسد. ساقه و ریشة این گیاه پر از شیرابة سفیدرنگی می‌باشد.
برگهای آن سبزرنگ و بی کرک و دارای بریدگیهای مثلثی شکل و نوک تیزاند از ساقة آن در صورت خراشیدگی یا شکستن شیرابة سفیدرنگی خارج می‌شود. از میان برگهای آن ساقه‌های گل به‌ارتفاع حدود 50 سانتیمتر می‌رویند. این ساقه‌ها منتهی به نهنجی می‌شوند که بر رویش گلهای زردرنگ زیبا و زبانه‌ای به قطر 3 تا 5 سانتیمتر قرار دارند. گل آذینش کلاپرک (Capitule) است. گلبرگهای زبانه‌ای شکلش دایره‌وار از داخل به خارج به تدریج باز می‌شوند. گلها در عمر چندین روزة خود، شبها و در هنگام باران و نیز در هنگام خشکی هوا بسته می‌شوند. میوه اش فندقه و دارای دستة تارهای ابریشمی در قسمت انتهایی است که به آن قاصدک می‌گویند زیرا به منظور بذرافشانی به پرواز درمی‌آید
ترکیبات شیمیایی: تلخی برگهای این گیاه مربوط به یک ماده متبلور تلخ بنام تاراکسین است ضمنا این گیاه دارای ساپونین، قندهای مختلف و اسیدهای چرب است . این گیاه بالاترین حد ویتامین آ را در بین گیاهان داراست و همچنین دارای مقدار زیادی پتاسیم است. خواص داروئی: این گیاه از قدیم الایام برای درمان بیماریهای کبدی بکار می‌رفته است .همچنین قابض و مقوی معده است، خوردن آن خونریزی از سینه را متوقف می‌کند، قاعده آور است، برای ازدیاد شیر نافع است، خنک کننده و معرق است.